Publikacja dr inż. hab. Edyty Hewelke, prof. SGGW z KKŚiT w czasopiśmie Soil & Tillage Research (140 pkt MNiSW, IF 6,8)
Interdyscyplinarna i międzynarodowa współpraca badawcza dr inż. hab. Edyty Hewelke, prof. SGGW w ramach projektu SOMPACS zaowocowała publikacją pt. „Influence of management practices on soil organic matter composition evaluated by complementary analytical techniques: XANES and mass spectrometry“, Leinweber P.K., Rahim R, Hewelke E., Regier T., Weber J.
Wpływ praktyk zarządzania glebą na sekwestrację węgla (C) w materii organicznej gleby (SOM) jest wymagającym wyzwaniem. Przebadaliśmy wybrane schematy i systemy upraw, w tym stosowanie obornika, wprowadzanie roślin strączkowych, ich kombinację, systemy uprawy konwencjonalnej i bezorkowej, a także uprawę z międzyplonami i bez, w trzech długoterminowych ośrodkach doświadczalnych w Polsce. Gleba i frakcje humin analizowano metodą spektroskopii rentgenowskiej z analizą struktury bliskiej krawędzi (XANES) oraz chromatografii gazowej z termochemolizą i spektrometrią masową (TC-GC/MS). XANES i TC-GC/MS, co ujawniło wzbogacenie molekularne specyficzne dla danego zabiegu. Uprawa roślin strączkowych zwiększyła całkowity węgiel organiczny (TOC) i wzbogaciła struktury aromatyczne i alifatyczne C, szczególnie w Skierniewicach, przyczyniając się znacząco do stabilizacji SOM.
W Chylicach uprawa bezorkowa zachowuje wyższą zawartość węgla aromatycznego, co wskazuje na udział stosunkowo stabilnych związków we wzbogacaniu SOM.W Swojcu zastosowanie międzyplonów wykazało nieznacznie wyższy poziom TOC oraz silniejsze sygnatury widmowe węgla aromatycznego i alifatycznego. Huminy konsekwentnie wykazywały większą intensywność zawartości C aromatycznego i karboksylowego w porównaniu z glebą, co podkreśla ich rolę jako stosunkowo stabilnego rezerwuaru C. Stwierdzono, że podejście analityczne, wykorzystujące dwie niezależne i czułe techniki, było dobrze dostosowane do określenia, które struktury molekularne i klasy związków w największym stopniu przyczyniły się do wzbogacenia SOM. Uzyskane wyniki wykazały, że w porównywalnych warunkach klimatycznych i glebowych, uprawa bezorkowa jest bardziej efektywna we wzbogacaniu stosunkowo opornej aromatycznej materii organicznej (SOM) niż dodawanie materii organicznej z obornika i roślin strączkowych. Uprawa bezorkowa jest zalecana jako skuteczna we wzbogacanie SOM w warunkach środkowoeuropejskich.
Szczegóły można znaleźć w artykule https://doi.org/10.1016/j.still.2025.107009
