Historia
Katedra Inżynierii Wodnej i Geologii Stosowanej powstała w 2019 w wyniku zmian organizacyjnych na Uczelni związanych z wdrażaniem ustawy „Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”2.0. Jednostka jest kontynuatorem tradycji m.in. Katedry Budownictwa Wodnego o ponad siedemdziesięcioletniej historii. Poniżej rys historyczny tej pierwszej jednostki zajmującej się tematyką wodną w SGGW.
Katedra Budownictwa Wodnego została utworzona w roku 1947 w ramach Sekcji Melioracyjnej Wydziału Rolnego SGGW. W roku 1951 Katedrę Budownictwa Wodnego tworzyły:
– Zakład Budownictwa Wodnego,
– Zakład Gruntoznawstwa i Fundamentowania,
– Zakład Budowy Dróg i Mostów.
W wyniku reorganizacji Katedry Budownictwa Wodnego w roku 1954 powołano:
– Zakład Hydrologii i Regulacji Rzek,
– Zakład Hydrauliki i Budowli Wodnych,
– Zakład Zaopatrzenia w Wodę i Kanalizacji Osiedli Wiejskich.
W roku 1970, w związku z utworzeniem na Wydziale instytutów, Katedr Budownictwa Wodnego została podzielona. Zakład Hydrologii i Regulacji Rzek włączony został do Instytutu Melioracji Rolnych i Leśnych, którym kierował prof. Jerzy Ostromęcki, a pozostała część Katedry pod nazwą Zakład Hydrauliki i Budowli Wodnych, do Instytutu Budownictwa Melioracyjnego i Rolniczego, którego dyrektorem był prof. Zygmunt Mikucki. W 1978 roku zmodyfikowano strukturę organizacyjną Wydziału zmniejszając liczbę instytutów do dwóch. W utworzonym w ramach tych zmian Instytucie Melioracji i Gospodarki Wodnej, kierowanym przez prof. Jana Skibińskiego, powołano Zakład Gospodarki Wodnej, przez połączenie Zakładu Hydrologii i Regulacji Rzek z Zakładem Hydrauliki i Budowli Wodnych, odtwarzając strukturę byłej Katedry Budownictwa Wodnego. Zakładem kierował prof. Tadeusz Kiciński. Ponowne połączenie zakładów Hydrauliki i Budowli Wodnych oraz Hydrologii i Regulacji Rzek w 1978 roku było efektem intensywnych działań pracowników, którzy mimo podziału Katedry prowadzili wspólne działania dydaktyczne i naukowe, w czym podzielona baza naukowa i laboratoryjna była poważnym utrudnieniem. Kolejna reorganizacja Wydziału w roku 1981, przywracająca strukturę katedralną, przyniosła reaktywowanie jednostki organizacyjnej Katedrę Budownictwa Wodnego, lecz bez dawnego Zakładu Zaopatrzenia w Wodę i Kanalizacji Osiedli Wiejskich, który wszedł w skład samodzielnej jednostki wydziałowej – Zakładu Zaopatrzenia Wsi w Wodę i Hydrogeologii. Wyodrębnienie tej jednostki było reakcją władz Wydziału na rosnące potrzeby w zakresie sanitacji obszarów wiejskich.
W 2000 roku zakłady Katedry Rekultywacji Środowiska Przyrodniczego włączono do Katedry Budownictwa Wodnego, tworząc Katedrę Inżynierii Wodnej i Rekultywacji Środowiska. W roku 2011 Zakład Rekultywacji Terenów Zdegradowanych przeniesiono do Katedry Kształtowania Środowiska, a nazwę Katedry Inżynierii Wodnej i Rekultywacji Środowiska zmieniono na Katedrę Inżynierii Wodnej.
W 2019 roku dwa zakłady z Katedry Inżynierii Wodnej, czyli Zakład Inżynierii Rzecznej z Zakładem Hydrogeologii połączyły się i utworzyły Katedrę Inżynierii Wodnej i Geologii Stosowanej w efekcie reorganizacji związanej z wprowadzeniem ponownie struktury instytutowej (jest jednostką Instytutu Inżynierii Środowiska).
Pierwszym kierownikiem Katedry Budownictwa Wodnego był jej twórca – prof. Kazimierz Dębski, wybitny specjalista z zakresu hydrologii i gospodarki wodnej. Po jego przejściu na emeryturę w 1966 roku, Katedrą kierowali kolejno profesorowie: Bolesław Kłosiewicz (1966-1967), Jan Skibiński (1968-1970), a po jej reaktywowaniu w 1981 roku, profesorowie: Tadeusz Kiciński (1981-1988) i Andrzej Byczkowski (1989-2000). W latach 2001-2019 kierownikiem Katedry Inżynierii Wodnej i Rekultywacji Środowiska był profesor Stefan Ignar. Od roku 2019 kierownikiem Katedry Wodnej i Geologii Stosowanej jest dr. hab. inż. Leszek Hejduk.
