Historia
Katedra Hydrologii, Meteorologii i Gospodarki Wodnej powstała w 2019 roku w wyniku połączenia dwóch jednostek organizacyjnych: Zakładu Hydrologii i Zasobów Wodnych oraz Zakładu Meteorologii i Klimatologii.
Zakład Meteorologii i Klimatologii SGGW rozpoczął działalność z dniem 1 października 1930 roku w siedzibie przy ul. Rakowieckiej 26/30. Był wówczas trzecią placówką naukową o tej nazwie w ówczesnych granicach Polski. Wcześniej zakłady takie powołano na Uniwersytetach we Lwowie i Wilnie, ale zakończyły one swą działalność w 1939 roku. Założycielem i pierwszym kierownikiem zakładu był prof. Kazimierz Szulc (1866-1938), który uczestniczył również w organizacji Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego, a także wykładał meteorologię na Politechnice Warszawskiej. W latach następnych Zakładem kierowali:
– prof. Romuald Gumiński w latach: 1938, 1946-1952,
– prof. Stanisław Turczynowicz w 1945 roku,
– prof. Władysław Parczewski 1953-1966,
– prof. Czesław Radomski 1967-1984,
– prof. Romuald Madany 1984-1986,
– prof. Bonifacy Łykowski 1987-2007,
– dr inż. Tomasz Rozbicki 2008-2013,
– dr inż. Grzegorz Majewski od 2013 roku.
W 1951 roku Zakład został przeniesiony na nowo utworzony Wydział Melioracji Rolnych. W 1954 roku utworzono Katedrę Meteorologii i Klimatologii, zamienioną w 1970 roku na Zakład wchodzący w skład różnych katedr, obecnie Katedry Inżynierii Wodnej i Rekultywacji Środowiska. Z dniem 15 października 1930 roku zapoczątkowano pomiary na stacji meteorologicznej przy ul. Rakowieckiej w Warszawie oraz w Skierniewicach. Pomiary w Warszawie wykonywał Jakub Tomanek, później wieloletni profesor SGGW, specjalista w zakresie klimatologii leśnej. Od 1959 roku stacja meteorologiczna jest zlokalizowana w Warszawie-Ursynowie.
W latach 1951-1967 w Zakładzie prowadzono badania z zakresu agrometeorologii oraz warunków meteorologicznych rozprzestrzeniania zanieczyszczeń atmosferycznych. W okresie 1968-1986 dominowała problematyka agrometeorologiczna, a od roku 1985 zakres badań Zakładu został poszerzony o problematykę klimatu lokalnego różnych jednostek fizjograficznych, a zwłaszcza dolin rzecznych Wisły i Neru, Żuław Wiślanych i terenów zurbanizowanych.
Kolejny etap w działalności naukowo-badawczej Zakładu rozpoczął się w 1993 roku, kiedy to uruchomiono automatyczną stację meteorologiczną. Dane meteorologiczne z kilku poziomów pomiarowych pozwoliły rozwinąć badania z zakresu klimatu warstwy przygruntowej (do wys. 22m n.p.g.) oraz warunków bioklimatycznych człowieka. Wraz ze zmianą profilu działalności Wydziału w kierunku inżynierii i kształtowania środowiska w działalności Zakładzie Meteorologii i Klimatologii także coraz większego znaczenia nabiera problematyka środowiskowa zarówno w sferze badań naukowych jak i w sferze dydaktyki.
W latach 1998 i 2001 zainstalowano aparaturę pomiarową do rejestracji głównych zanieczyszczeń powietrza, co umożliwiło monitoring i badania nad jakością powietrza atmosferycznego w południowej części aglomeracji warszawskiej. Wysoka jakość aparatury i szeroki zakres pomiarowy spowodowały włączenie stacji SGGW do Systemu Oceny Jakości Powietrza w województwie mazowieckim, gdzie figuruje ona pod nazwą „Stacja Nr 6 Nowoursynowska”.
W roku 2010 w Centrum Wodnym Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska uruchomiono stanowisko do pomiarów profilowych elementów meteorologicznych, wyposażone w aparaturę zainstalowaną na maszcie o wys. 27m.