Profesury

Informacje o osiągnięciach naukowych

Absolwentka Kierunku Ochrona Środowiska (obecnie Wydział Geoinżynierii) Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (2004). Stopień doktora (z wyróżnieniem) w dyscyplinie Kształtowanie Środowiska w zakresie Chemii Środowiska uzyskała na Wydziale Kształtowania Środowiska i Rolnictwa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (2009). Stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie Ochrona i Kształtowanie Środowiska – specjalizacja Rekultywacja i Chemia środowiska został przyznany przez Radę Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (2018). Tytuł profesora nauk inżynieryjno-technicznych został nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej postanowieniem z dnia 29 lutego 2024 r. w dyscyplinie Inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka.
Prof. dr hab. inż. Maja Radziemska specjalizuje się w zagadnieniach związanych przede wszystkim z techniką wspomaganej fitostabilizacji w kwestii zastosowań nowatorskich dodatków wspomagających immobilizacje metali ciężkich oraz badaniem wpływu temperatury na przebieg fitostabilizacji. Kolejne perspektywy badawcze dotyczą badań nad technologiami zagospodarowania i ponownego wykorzystania produktów odpadowych pochodzących z różnych gałęzi przemysłu w rozwiązaniach przyjaznych środowisku oraz monitoringu chemicznego zanieczyszczeń w wybranych elementach środowiska naturalnego na tle czynników antropogenicznych.
Prof. dr hab. inż. Maja Radziemska jest autorką 1 patentu i ponad 150 artykułów naukowych. Zrealizowała kilkanaście naukowych staży zagranicznych (Albania, Czechy, Grecja, Hiszpania, Litwa, Turcja) oraz ponad 20 dydaktycznych. Wyniki badań prezentowała na ponad 30 konferencjach naukowych m.in. w Atenach, Bangkoku, Bułgarii, Dubaju, Kownie, Miami, Porto, Mediolanie, Istambule. Uczestniczyła w roli kierownika i wykonawcy w kilkunastu projektach finansowanych ze środków NCN, NCBiR, TACR. Jej praca została 2-krotnie nagrodzona przez JM Rektora UWM w Olsztynie oraz 12-krotnie przez JM Rektora SGGW w Warszawie. W 2022 roku została odznaczona Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę. W swojej pracy naukowo-dydaktycznej była promotorem ponad 100 prac inżynierskich i magisterskich. Pełniła funkcję recenzenta ośmiu prac doktorskich oraz czterech postępowań habilitacyjnych.
Zasiada w Radzie programowej Kierunków Studiów Wydziału Leśnego, Radzie Programowej Szkoły Doktorskiej SGGW, Radzie Dyscypliny Inżynieria Środowiska, Górnictwo i Energetyka (obecna Rada Instytutu) oraz pełni funkcję Koordynatora ds. Równego Traktowania Pracowników i Studentów Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Instytutu Inżynierii Środowiska i Instytutu Inżynierii Lądowej.

Informacje o osiągnięciach naukowych

Absolwent kierunku Inżynieria Środowiska w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (2003). Stopień doktora z wyróżnieniem w dyscyplinie Kształtowanie Środowiska uzyskał na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska SGGW (2007), a w 2016 roku habilitację w dyscyplinie Ochrona i Kształtowanie Środowiska na tym samym wydziale. W 2003 roku ukończył również dwusemestralne Równoległe Studium Pedagogiczne na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym SGGW, uzyskując dyplom uprawniający do nauczania w szkołach i placówkach oświatowych zgodnie z wytycznymi MEN. Tytuł profesora nauk inżynieryjno-technicznych został mu nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej postanowieniem z dnia 18 lutego 2025 r. w dyscyplinie Inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka.

Specjalizuje się w zakresie jakości powietrza i jej wpływu na zdrowie oraz samopoczucie ludzi, a także w kwestiach ochrony powierzchni ziemi i potencjalnych zmian klimatycznych.

Dziekan Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie w kadencjach 2020–2024 oraz od roku 2024. W latach 2019–2020 pełnił funkcję prodziekana tego samego wydziału, a w latach 2013–2019 kierował Zakładem Meteorologii i Klimatologii.

Od 2024 roku jest członkiem Komitetu Inżynierii Środowiska PAN, a od 2010 roku członkiem założycielem Stowarzyszenia Klimatologów Polskich.

W latach 2017–2018 pełnił rolę eksperta w programie „Chrońmy powietrze – przeciwdziałanie niskiej emisji”, realizowanym w ramach projektu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Brał również udział w przygotowaniu licznych opracowań i ekspertyz, m.in. na zlecenie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, dotyczących ochrony środowiska.

W swojej pracy naukowo-dydaktycznej był promotorem w dwóch zakończonych przewodach doktorskich oraz 98 pracach inżynierskich i magisterskich. Pełnił również funkcję sekretarza w czterech postępowaniach habilitacyjnych. Był recenzentem trzech rozpraw habilitacyjnych, pięciu prac doktorskich oraz dwóch monografii.

Jest autorem lub współautorem ponad 120 oryginalnych prac naukowych oraz rozdziałów w monografiach, 41 abstraktów i streszczeń z konferencji krajowych i międzynarodowych, jednego skryptu, a także 17 ekspertyz i raportów z badań. Pełnił funkcję kierownika lub wykonawcy w projektach finansowanych w ramach konkursów Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Narodowego Centrum Nauki oraz programów Unii Europejskiej, w tym Horyzont Europa. Wyniki swoich badań wielokrotnie prezentował na konferencjach krajowych i międzynarodowych, m.in. w Stanach Zjednoczonych i Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Za swoją działalność naukową, organizacyjną i dydaktyczną wielokrotnie otrzymywał nagrody Rektora SGGW. W latach 2017 i 2020 został wyróżniony nagrodą za działalność naukową Rektora Politechniki Warszawskiej. W 2018 roku został odznaczony Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę.