XXVIII Konferencja Problematyki Krajobrazu Kulturowego z cyklu Interdyscyplinarnych Seminariów Krajobrazowych pt. „Tożsamość krajobrazu – Koloryt lokalny miejsc i regionów” w Olsztynie z udziałem Pracownika Katedry Kształtowania Środowiska i Teledetekcji
W przepięknych okolicznościach przyrody (Fot. 1, Fot. 2, Fot. 3) i w klimacie historycznego ducha Warmii (Fot. 4, Fot. 5, Fot. 6), niestety w niekorzystnych warunkach atmosferycznych, odbyła się XXVIII Konferencja Problematyki Krajobrazu Kulturowego z cyklu Interdyscyplinarnych Seminariów Krajobrazowych pt. „Tożsamość krajobrazu – Koloryt lokalny miejsc i regionów” w Olsztynie (Fot. 7). W dniach 15-16 maja 2025 r. zaprezentowano referaty i postery z szeroko rozumianej tematyki ochrony krajobrazu, tożsamości i kreowania lokalnego kolorytu miejsc czy zmian w zagospodarowaniu przestrzennym z uwzględnieniem historyczno-kulturowych uwarunkowań (https://www.seminariumkgse.uwm.edu.pl/wp-content/uploads/2025/04/KSIAZKA-ABSTRAKTOW-Tozsamosc-krajobrazu.pdf). W ramach konferencji dr Konrad Podawca zaprezentował temat „Zróżnicowanie stopnia działań rewitalizacyjnych w miastach na prawach powiatu” (Fot. 8, Fot. 9). Rewitalizacja jako proces prawny została usankcjonowana Ustawą z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji [Dz. U. 2015 poz. 1777].
Zgodnie z zawartą w niej definicją jej celem jest wyprowadzania ze stanu kryzysowego obszarów zdegradowanych, poprzez zintegrowane działania na rzecz lokalnej społeczności, przestrzeni i gospodarki. W związku z tym w badaniach poruszono problem realizacji zadań rewitalizacyjnych w miastach na prawach powiatu. Spośród wszystkich takich miast (66), z powodu braku danych, bądź nierealizowania procesów rewitalizacyjnych, wyeliminowano 3: Wrocław, Sopot i Mysłowice. Ostatecznie zakres przestrzenny badań obejmował 63 miasta na prawach powiatu, czyli 2,54% gmin w Polsce. Z wykorzystaniem danych liczbowych dotyczących: powierzchni miasta, powierzchni obszaru rewitalizacji, powierzchni obszaru zdegradowanego, liczby ludności na obszarach rewitalizowanych i zdegradowanych, środków finansowych przeznaczonych na procesy rewitalizacyjne, liczbę działań z zakresu rewitalizacji czy liczbę zrewitalizowanych zabytków przygotowano zestawy 5 wskaźników przestrzenno-kulturowych i 5 wskaźników społecznych charakteryzujących rewitalizacyjne działania miast. Po wykonaniu normalizacji wskaźników do wartości porównywalnych wyznaczono dwa sumaryczne wskaźniki, dzięki którym miasta podzielono na klasy rewitalizacyjne, pozwalające ukazać przestrzenną dywersyfikację badanych jednostek administracyjnych oraz zróżnicowanie pod kątem stopnia działań rewitalizacyjnych. Analiza dotyczy działań z lat 2020-2023, a dane liczbowe pozyskano z Banku Danych Lokalnych oraz danych Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
